قبلا هم گفتم بعضی چیزها انگار توی دلت حفاری میکنه خودشو میرسونه به ته قلبت و تو همون نقطه میشینه. مثل شعر پایین از #بروسان:
بگو چکار کنم؟
بگو چکار کنم؟
با فلفلی که طعم فراق می دهد
با دردی که فصل را نمی شناسد
با خونی که بند نمی آید
بگو چکار کنم؟
وقتی شادی به دم بادبادکی بند است
و غم چو سنگی
مرا در سراشیب یک دره دنبال می کند
دلم شاخه شاتوتی
که باد
خونش را به در و دیوار پاشیده است
چی بگم؟چندین ماهه که دور از همه ی آدمهام و تقریبا تنها دور از همه ی دوستا
دوستا؟
بگو دوستا ولی نخون دوستا
دوست یعنی چی؟
یعنی اینکه با اطمینان کنارش بشینی و بگی از زندگیت تا دلت میخواد داستان ببافی و تهش با لبخند -در حالی که مطمئنی حرفات دیگه جایی تکرار نمیشه- تکرار نمیشه بهت بگه از هر چی؛ تا فقط آرومت کنه :)
این روزها اصطلاح Far away تو ذهنم خیلی میاد از معنیش خوشم میاد خلاص شدن! دیشب فکر میکردم که ای کاش چشمامو باز کنم و ببینم فقط خواب بوده همه چی یه خوابه طولانی. حس خوبی بهم داد این فکر ولی هرکاری کردم از خواب پا نشدم!
یه شعری بود میگفت / هم خدا را داری هم خرما عجب حالی دهد!
چی بگم که نه خدا رو دارم نه خرمارو.
تو تلاشتو کردی نه همشو ولی تا جایی که تونستی ولی انگاری نمیخواد بشه
پس خیلی خودتو اذیت نکن
فقط.
فقط چی؟
هیچی پسر
+افرین هیچی به هیچی(به قول داداشم -که حتی اونم دیگه حوصله شنیدن منو نداره!- )
.
.
.
این همه مینویسم تا بلکه حالم بهتر شه ولی اونطور که باید نمیشه. خوب میشه که یه روزی بیاد که از ته حس بشه رفتنِ این روزای تاریک. آی اونروز داد بزنم از خوشحالی هم گلوی خودمو ناکار کنم هم گوش مردمو
.
.
.
دیگه تکراری بودنش دلمو زده ولی خب هنوزم دلم میخواد از امید بگم از اینکه بالاخره روزای سبز میان و همراه خودشون یه باد روح بخش میارن تا همه ی برگای پاییزی رو از اینجا ببرن ولی بزار نگم
که من خستم از گفتن و نشدن. از اینکه وقتی ته اون پارکای لعنتی به امید فکر میکردم و به خودم قول میدادم ولی که چی؟
بیشتر از این حوصله ی نوشتن نیست با این شعر تمومش میکنم داستانو :/
بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست / آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست
وقتی یکجوری، یکجور خیلی سخت، خیلی ساده میفهمی ...
از سیگار متنفرم اما تو را دوست دارم - چرا به سیگار وابسته می شویم؟!
ولی ,هم ,خیلی ,ی ,یه ,فقط ,همه ی ,فکر میکردم ,از اینکه ,دور از ,از همه
درباره این سایت